Nga Lorin Kadiu
Sot qytetari është njëkohësisht konsumator dhe prodhues i lajmit. Uria e natyrshme për informacion 24/7, tani ushqehet jo vetëm nga ekranet televizive apo shtypi i shkruar por edhe nga kanalet e rrjeteve sociale në telefonat celular, shpesh në formën e njoftimeve apo mesazheve mbi lajmit të fundit.
Ajo që shpesh anashkalohet është fakti se sot shumë qytetarë kanë në dorë mjete me potencial shumë të ngjashëm me atë të gazetarëve profesionist. Megjithatë, të paktë janë ata që kanë aftësitë e duhura për të prodhuar lajme, apo njohuritë dhe trajnimin që do t’i bënte kontributorë të vëmendshëm dhe kritik të përmbajtjes mediatike.
Përhapja e gjerë e aksesit në media ka krijuar idenë e përgjithshme se në parim çdokush mund të praktikojë lehtësisht gazetarinë qytetare. Në këtë situatë qytetari përballet me probleme që janë të ngjashme me ato të gazetarëve. Mungesa e aftësive të duhura të edukimit mediatik mund ta bëjë atë të bjerë lehtësisht në vetë censurë apo në prodhimin e përmbajtjes së pavërtetë.
Për ta sqaruar këtë, është me rëndësi parashtrimi i vetë definicionit të gazetarit qytetar për të cilin platforma “WeMedia” e Institutit Amerikan të Shtypit (American Press Institute) përdor këto fjalë: “Veprimi i një qytetari, apo grupi qytetarësh, që luan një rol aktiv në procesin e mbledhjes, raportimit, analizimit dhe shpërndarjen e lajmit apo informacionit. Qëllimi i këtij veprimi është përçimi i informacionit të pavarur, të besueshëm dhe relevant për demokratizimin mediatik.”